Vrijdag
Donderdag
Woensdag
Lieve lezers,
En toen was het ineens woensdag en was de week weer doormidden. Ieder jaar lijkt de week sneller om te gaan. Vandaag stond de dag vooral in het teken van zwemmen. Maar laten we beginnen met het ontbijt. Voordat we gingen ontbijten werd er even aandacht besteed aan het feit dat Karin dit jaar 25 jaar meegaat met SOK. Veel kinderen denken dat dit ons werk is, er waren zelfs kinderen die dachten dat deze kampeerboerderij van ons is en dat wij hier wonen en iedere week een ander kamp organiseren. Vanmorgen hebben we dus even stilgestaan bij het feit dat wij allemaal gewoon ergens anders wonen, een andere baan hebben en dit er vrijwillig naast doen en dat het dus heel speciaal is als er iemand is, die dat dan al 25 jaar doet! Bij SOK is het traditie (als het dan een keer gebeurd) dat die persoon niet in het “zonnetje” gezet wordt, maar dat hij/zij de hele dag voor lul mag lopen. Karin kreeg een mooi beschreven zwemvest die zij aan mocht hebben in het zwembad.
Na het ontbijt werden alles tasjes gepakt en konden we bijna richting het zwembad. Omdat wij het toch altijd een hele verantwoordelijkheid vinden om met 50 kinderen te gaan zwemmen, hadden wij vandaag best wel wat hulp ingeschakeld. Chantal en Dion (collega’s van Tom R), Tom D, Tamara, Rick (oud leiding) Donna (leiding die dit jaar helaas niet mee kon) en Casper (huisgenoot van Tim) stonden om 9.15 klaar om met de kinderen naar het zwembad te gaan.
We gaan al jaren naar Bosbad Putten, en dit jaar konden we voor het eerst gebruik maken van de wildwaterbaan die er nu zo’n 1,5 jaar is. Nou dit was favoriet hoor bij alle kinderen (en bij de leiding). Liberty, Valentijn, Jay, Jimmy, Alicia en Mara zijn er misschien wel 25 keer vanaf geweest. De kinderen die geen zwemdiploma hebben worden gekoppeld per tweetal aan iemand van de leiding, daar moeten ze dan ook echt in de buurt bij blijven. Karin was gekoppeld aan Ali en Abdullah, Ali luisterde iets beter dan Abdullah maar verder was het erg gezellig. Hermela was voor het eerst in het zwembad, zij woont nog niet zo lang in Nederland. Het is heel bijzonder om te zien hoe ontzettend gelukkig zij was in het water. Koppeltje duikelen in het water, springen vanaf de kant, je hoofd onder water stoppen. Hermela heeft geen seconde stil gezeten, we moesten haar echt met zachte dwang uit het water halen toen we weer naar huis gingen. Ridsard en Yelte Beau waren gekoppeld aan Daniël. Dit was een groot succes. De twee kleine waaghalsjes durfden alles, en vonden het bijvoorbeeld geen probleem als ze 4 meter (en dat was echt 4 meter) de lucht in werden gegooid. Fabrice vond het buiten zwembad heus niet te koud en waagden een sprong van de duikplank in het buitenbad. Daarin was hij niet alleen Abdullah (die maakte backflips van de duikplank ondanks dat hij geen diploma heeft), Ali, en Luca Pouw durfden het ook aan om buiten te gaan zwemmen.
Helaas kon niet iedereen dit jaar naar het zwembad. Zoe heeft een oorontsteking en Didier heeft een open wondje op zijn vinger dus lekker zwemmen zat er voor hen niet in. Doordat we zoveel hulp kregen, was het mogelijk dat Edwin met deze kinderen naar de bioscoop is gegaan. De nog grotere slijmfilm was ook nog eens geheel in het thema. De geluksvogels gingen daarna ook nog even langs MC Donalds. De kinderen vonden het natuurlijk erg jammer dat ze niet konden zwemmen maar dit was wel een heel leuk alternatief.
Toen we eind van de middag schoon en wel uit het zwembad kwamen stond er een virusspel op het programma. Bij dit spel werden de schoon gewassen ‘t-shirts weer aangetrokken. De bedoeling was dat de kinderen met hun hele groepje bij Karin aankwamen. Dit lijkt een hele makkelijke missie, maar de kinderen mochten elkaar tikken (met een vinger die vol met verf zat). Als je getikt bent moest je terug naar je thuishonk om een handicap te krijgen. De handicaps konden zijn dat je handen aan elkaar gebonden werden of de voeten. Het werd in ieder geval er niet makkelijker op om met de hele groep bij Karin te komen. Welke groep het uiteindelijk lukte weet ik eigenlijk niet, maar het spel was in ieder geval zo geslaagd dat het meerdere keren gespeeld werd. De kinderen waren toen alleen niet helemaal schoon meer, het tikken op de ‘t-shirts veranderde bij een aantal kinderen in tikken op haren, armen etc.
Vanavond stond er pasta op het menu. Dit was behoorlijk in trek bij de kinderen. Hoewel veel kinderen er geen saus op wilden en alleen witte pasta prefereerden werd er wel goed gegeten. Fabrice spande de kroon door 6 keer opnieuw terug te komen om op te laten scheppen. Bente was niet zo gecharmeerd van de pasta. Wel twintig minuten heeft ze met lange tanden in haar pasta zitten prikken, toen Eva maar twee boterhammen met kaas voor haar gemaakt heeft. Tijdens het toetje stond er ineens een rare gast op de stoep, hij wilde weten wat we wilden eten. Hij kwam namelijk namens de plaatselijke Chinees. Alleen Mitchel wilde wel wat kroepoek de rest zat wel vol. Volgens die gast was hij gisteren gebeld door Mario en Luigi. Wij denken dat hier iets mis is gegaan, de man kon de Chinese brief niet vertalen, dus we hadden niets aan hem. De tijd begint te dringen, vrijdag komt steeds dichterbij en we weten nog steeds niet waar we moeten zijn vrijdag voor de vriend van Cor Bubbel.
Na het eten stond er een spelenkermis op het programma. Bij verschillende spelletjes moesten kinderen proberen om een record te zetten. Bij kaarsje blazen (waarbij de kinderen in een ademtuig zoveel mogelijk waxinelichtjes moesten uitblazen) blies Felicia 19 kaarsen uit. Het record bij verspringen is van Khaled, het zoeken naar een voorwerp in de ballenbak werd het snelst gevonden door Jonathan, het record bij eendjes vissen is van Ygraine en Ruben gooide de meeste blikken om. Bij Mitchel konden de kinderen een suikerspin halen. Dit was nog niet zo makkelijk er moeten nu nog 20 kinderen een suikerspin krijgen. Ruben Terschegget vond het toch wel interessant dat Mitchel suikerspinnen kon maken. Vooral toen we vertelde dat Mitchel op suiker spinnen maken zat. Ruben bespeeld zelf een instrument (meerdere zei hij) maar suiker spinnen maken leek hem ook wel interessant. Hij kwam wel na een kwartiertje terug om te vragen of Mitchel nog in de beginnersklas zat.
De kleintjes waren tussendoor al uit het spel gehaald om naar bed te gaan, de oudere kinderen gingen nog een wandeling maken. Eva & Mitchel liepen voorop en dat beloofd altijd een toch te worden waarbij niemand weet waar we heen gaan. Dat klopte ook vandaag weer, maar iedereen is weer veilig thuis hoor.
Tot slot nog even het laatste nieuws op het gebied van stelletjes. Het hing maandag al in de lucht maar Yanna en Maher zijn sinds gisteren een stelletje. Een aantal mensen uit de Switchers zijn er ook van overtuigd dat Mitchel en Eva er ook een zijn.
Wij hebben weer zin in de dag van morgen! Tot morgen
Dinsdag
Lieve lezers,
Voor sommige kinderen, waaronder Liberty, Alicia, Mara en Yanna begon deze tweede dag toch net wat te vroeg. Nu was het 8.15 uur toen we alle kinderen die nog niet wakker waren wakker maakten met ons “wakker worden lied” (Lees dan gaat de muziek heel hard aan en draaien we het nummer Frans Duits). Dit had er waarschijnlijk mee te maken dat deze 4 meiden ( en misschien waren er nog andere meiden bij) om 0.00 uur nog steeds aan het keten waren op de zaal.
Voor we met het ontbijt begonnen, stonden Mario & Luigi op de stoep. Zij hadden gehoord van een computervirus en waren bang dat hun wereld zou verdwijnen. Zij wilden ons dus graag helpen en wilden alles horen wat wij wisten. Uiteindelijk zijn ze maar de hele dag gebleven wat vooral Jesse en Guus erg gezellig vonden.
Vandaag bestond de dag in het teken van kleuren virus, ons ontbijt was dus ook groen. De kinderen kregen naast brood kikkertjes (snoepjes), komkommers, groene limonade, yoghurt (in een groen pak), Ice tea green etc. Ali sneed gelijk een hele komkommer in stukken, dit was zijn ontbijt. Bij het ontbijt smeren wij ook altijd brood voor een lunchpakketje en bij de lunch bleek dat Abdullah een hele komkommer in zijn zakje had gestopt. Normaal gesproken gebruiken wij daar plastic zakjes voor, dit jaar heeft Marit (leiding) voor ons allemaal een stoffen broodzakje genaaid. Op deze manier wordt het SOK kamp een stukje duurzamer.
Na het ontbijt en de corvee (vanmorgen waren de Switchers aan de beurt), hebben we eerst een groepsfoto gemaakt. De organisatie van deze dag (Tom, Marit en Daniël) deelden op een gegeven moment allemaal papiertjes uit voor de foto, later bleek dat we een foto aan het maken waren waarop stond “Dinsdag is de leukste dag”. Nu moet u vertellen dat de leiding al in maart begint met zijn eerste vergadering en dat wij allemaal vrij fanatiek zijn om de leukste dag te organiseren. Toen bleek dat we dit aan te spellen waren werd geprobeerd om hier een stokje voor te steken (dit ziet u terug in de foto’s).
Vanaf dat moment stond de leiding “aan” en heeft hier en daar geprobeerd om toch even te “zieken”. Dit jaar hebben we op kamp een “handen wassen toeter”. In verband met het Covid virus moeten alle kinderen wat vaker hun handen wassen. Gisteren is dit ook uitgelegd tijdens de rondleiding. Midden in de spel uitleg van het eerste spel konden een aantal mensen het niet laten om even die toeter af te laten gaan. Resultaat was dat alle kinderen midden in de uitleg opstonden en naar de wasbakken renden om hun handen te wassen (ja ze hebben gisteren goed opgelet). Na nog wat van dat soort geintjes werd er Crazy 50 gedaan. In groepjes van drie kinderen kregen ze een lijst met 50 opdrachten. Dit waren opdrachten als gooi Joost nat of Manon (Manon was echter zo slim om de trui aan te trekken van de persoon die dit spel bedacht had), verzamel handtekeningen van de leiding, verzin een groepsnaam, ren een rondje om het veld enz. Als de opdracht goed uitvoerde kreeg je een muntje, en het groepje dat dit het beste deed won een speciale prijs (dit komt later terug). Het groepje van Jimmy moest hierbij 1 minuut als zombie rondlopen, maar hebben dit wel 5 minuten gedaan, want als zombie heb je geen idee wat de tijd is. Abdullah (jongste groep) kon in zijn eentje Tim optillen, Bente gooide Daniël nat (nadat wij de opdracht hadden gezegd dat ze dan 2 muntjes zou krijgen) het groepje van Liberty verzon de yell “Loeder, loeder, loeder wij willen poeder”. Het was een erg leuk spel waarbij de kinderen in ieder geval erg fanatiek waren.
En toen begon het te regenen, en bleef het eigenlijk de hele dag regenen, wij vragen ons af of u wel de zonnen dans heeft gedaan. Voor de organisatie van de dag was dit even improviseren, maar dat lukte heel aardig. De kinderen hebben toen eerst maar slijm gemaakt, dit stond later op de dag op het programma. Onder de partytenten (we hebben twee hele grote), kreeg de hele groep “les” van Marie, Noor en Yelte Beau hoe er slijm gemaakt kon worden. Daarna gingen alle kinderen aan de slag. Sommige kinderen hebben meerdere bakjes gemaakt, Valentijn komt naar huis met 5 bakjes). De rest van de dag hebben heel veel kinderen met hun slijm gespeeld.
Ik zie dat ik de lunch vergeten ben, deze was rood. Aardbeien, paprika, rode snoepjes rode (roze) koeken, werden extra bij de lunch geserveerd.
De kinderen konden zich nog een tijdje vermaken in de ballenbak en met de spelletjes van het SOK totdat we kaarten zijn gaan schrijven. Sommige kinderen hadden hier niet zoveel zin in. Bij Luca Haan staat op de kaart “hoi papa, (mama is leiding), ik heb hier geen zin in doei!. Gelukkig zijn er genoeg kinderen die meer op hun kaart geschreven hebben, of een mooie tekening gemaakt hebben, dus hou de brievenbus in de gaten.
Daarna was het tijd voor bingo! Altijd een succes bij de kinderen, hoewel Guus in tranen was toen hij ging geen bingo had. Er zijn heel veel prijsjes gewonnen onder andere door Didier, Luca Haan, Annelou, Ridsard, en nog velen anderen zij mochten een prijsje uitzoeken.
Het avond eten stond in het teken van de kleur blauw in de vorm van blauwe pannenkoeken die versierd konden worden met blauwe spikkels, M&M’s, slagroom en natuurlijk stroop, suiker en jam. Wij eten wel vaker pannenkoeken bij het SOK. Dit is voor de keuken (Rosalie en Sebastiaan) altijd een hele klus. Uren staan zij springend (ze hebben de muziek altijd keihard staan) achter het fornuis om 350 pannenkoeken te bakken. Ik zeg het niet vaak, maar groot respect voor hun. Er zijn echter nog nooit zoveel pannenkoeken gegeten. Normaal gesproken hebben we er erg veel over zodat we de kinderen de volgende dag nog een koude pannenkoek kunnen geven, dat is er dit jaar niet bij. Teike heeft echt alles gebruikt wat op tafel stond en kon daarna er zelfs nog een op. Hij zat daarna wel helemaal onder de chocola. Natuurlijk werd er door de leiding met poedersuiker gekloot.
Toen de buikjes vol zaten, en het nog steeds regende hebben de kinderen zich nog een tijdje binnen vermaakt. Buiten werd de partytent klaar gemaakt voor het grote gekleurde poeder feest (Happy Holi). Alle kinderen kregen een wit t’shirt van het SOK aan, mochten de tent binnen en konden daar een bakje met gekleurde poeder uitzoeken. Muziek aan, wachten op het teken en gooien maar!!! Dit was echt een groot succes, niet alleen bij de kinderen, maar ook bij de leiding die het idee had weer eens op een festival te staan. De kinderen vonden het geweldig om met de poeder te gooien (niet alleen over anderen, Tiejo stopte even zijn gezicht in het bakje), en te dansen in de tent. Op de foto’s kunt u zien dat de kinderen natuurlijk compleet onder zaten. Wij snappen ook wel dat ze zo natuurlijk niet naar bed konden, dus alle kinderen hebben we even onder de douche gestopt. Met 4 douches is dat een beste klus, die ook lang duurt. Vervolgens duurt bij vooral de meiden het vreselijk lang om alle haren te kammen en uit te zoeken wat ze aan moeten. Eva heeft even geholpen met de haren van Julia en Linda, zij hebben haren tot over hun billen dus dat was even een klusje (gelukkig gaan we morgen zwemmen, dan mag het nog een keer).
Voor de jongste kinderen zat de kleurrijke dag er daarna op, de oudste kinderen (Xbox en Switch) mochten kiezen of ze nog mee wilde lopen met een spooktocht. Een aantal kinderen haakten bij voorbaat al af, Tijn haakte af voordat we gingen lopen, Valentijn net voor het bos en Mara halverwege de spooktocht. De rest heeft hem uitgelopen en is daarna nog een keer gegaan. De kinderen slapen inmiddels en we hopen dat ze dat rustig doen zodat ze morgen lekker “uitgeslapen” aan de zwemdag kunnen beginnen, want dat is toch meestal wel de leukste dag voor de kinderen, en daar ben ik (geheel onpartijdig) het helemaal mee eens!
Tot morgen!
Maandag:
Goede avond lieve lezers,
EINDELIJK na een jaar afwezigheid mochten we vanmorgen na een kleine gezondheidscheck de bus instappen en wat hadden we er allemaal zin in! Ik denk dat leiding nog meer “hyper” was dan de kinderen. Bij aankomst werden gelijk de groepen ingedeeld, en konden de kinderen op de slaapzaal een bed uitzoeken voor deze week. De kinderen van de groepen WII en Playstation (de jongste groepen) liggen met hun eigen groep op een slaapzaal, de groepen Xbox en Switch liggen met jongens en meiden apart. Alicia is toegevoegd aan de “Switchers”en ligt gezellig met Mara, Liberty en Yanna.
Daarna hebben we eerst even een lekker broodje gegeten, Bente had blijkbaar niet ontbeten die at er namelijk 6, en zijn we begonnen met het eerste spel. Bij dit spel moesten de kinderen in een groepje langs verschillende locaties in en om de blokhut zodat ze het terrein een beetje beter leerden kennen en gelijk hoorden wat de regels waren. Vervolgens werd er dan een spelletje gedaan en kregen ze een puzzelstukje mee. Tijn Bakker had het even moeilijk bij het indelen van de groepen omdat hij niet bij zijn grote vriend Joshua zat, maar na het spel kwam hij enthousiast vertellen dat hij nieuwe vriendjes had gemaakt. Een kleine greep uit de verschillende spelletjes; op de parkeerplaats (waar ze de rest van de week niet meer mogen komen) werd mastermind gedaan, onder de partytent werden glittertatoo’s gezet en op het veld kregen de kinderen een quiz over de regels die ze al gehoord hebben. Nu zijn we dit jaar met een groep waarbij ongeveer de helft nog nooit is meegegaan, nog nooit kenden de kinderen zo goed alle regels. Jay & Jimmy stelden zichzelf overigens bij ieder spel even voor en vroegen gelijk even aan de leiding of ze met “u” aangesproken wilden worden (wat wij overigens allemaal niet wilden). Abdullah was nogal vaak zijn groepje kwijt en ging dat gewoon in de ballenbak spelen met de mededeling ” Maher komt mij wel zoeken en dan ben ik hier”. Annelou en Ridsard snapten overigens na de rondleiding wel dat Rosalie en Sebastiaan in de keuken stonden want zij waren “zo saai”, wij de leiding op de groepen waren “veel grappiger”. Na het spel kon de puzzel in elkaar gelegd worden, want zo konden de kinderen op een kaart zien waar Woeihan ligt. Nu heeft u waarschijnlijk nog nooit van Woeihan gehoord maar de kinderen inmiddels wel.
Woeihan is een plaats in China waar de vriend van Cor Bubbel vandaan komt genaamd Ona. Cor Bubbel kwam voor het spel namelijk even bij ons langs om te vertellen dat er een heel gevaarlijk virus aankomt, het Macbook-koekoek-virus. Dit virus legt alle spelcomputers plat en Cor Bubbel is hoofdverantwoordelijk voor alle spelcomputers. Hij had een aftelklok bij zich en als hij voor vrijdag niet een speciale chip van zijn goede vriend Cor uit China heeft gekregen dan voltrekt zich (voor de meeste kinderen, en waarschijnlijk ook de ouders) een wereldramp. Dan gaan alle spelcomputers verloren. Nu weet Cor alleen niet precies wanneer zijn goede vriend aankomt, want de brief die hij bij zich had was deels in het Chinees. We gaan er maar eens een nachtje over slapen. Oh ja we moesten ook nog uitkijken voor Ed de Hekker, die is namelijk ook zeer geïnteresseerd in de chip, hij is de herkennen aan de toetsenborden die hij overal achterlaat. U raadt het al, we hebben er inmiddels al eentje gevonden.
Na het rondleidingsspel zijn we een speurtocht gaan lopen. Bij de speurtocht moesten de kinderen bij ieder kruispunt een meerkeuze vraag beantwoorden die bepaalde welke kant je op moest lopen. De eerste vraag was bijvoorbeeld wat de gemiddelde leeftijd was van een “gamer”, bij 32 ging je naar links, 22 naar rechts. Ik kan u vertellen geen groep is hetzelfde gelopen, gelukkig kwamen alle groepen droog weer terug op de kampeerboerderij. We hebben nu we het toch over het weer hebben, we hadden hier fantastisch weer vandaag, soms een beetje koud, dus als u allemaal nog even een zonnendansje wilt doen dan gaat helemaal goed komen met het weer deze week.
Daarna was het tijd om lekker te eten, we aten spinazie of boontjes met een hamburger, een eitje en aardappels. Dit viel bij alle kinderen goed, verschillende kinderen schepten meerdere keren op en na het eten werden Rosalie en Sebastiaan massaal bedankt voor het lekkere eten. De playstations hadden corvee, ja we moeten hier helaas afwassen. Dit vond Mika iets minder, die probeerde eronderuit te komen door de ballenbak in te springen. Helaas voor hem werd hij al snel gemist. De rest van de kinderen konden lekker op het veld spelen, waar naast de ballenbak en trampoline genoeg spel materiaal te vinden is. Luca Pouw, Khaled, Tycho, Tiejo, Jonathan en nog velen anderen vermaken zich met voornamelijk voetballen.
Na het eten werd het tijd om elkaar beter te leren kennen. In de eetgroepen werden kleine spelletjes gespeeld waarbij de kinderen elkaar beter leerden kennen. Zo moesten ze elkaar dingen vragen als wat zijn je hobby’s, wat zijn je talenten, wat wil je later worden etc. De oudste groep was er al snel klaar mee en begon daarna met het bouwen van een hut. Toen de rest van de kinderen dat zagen sloten zij natuurlijk snel aan. Milou zat na afloop helemaal onder de verf, Yanna en Felicia hebben een talent voor timmeren ontwikkeld. Didier, Mika en Guus vonden het fantastisch en Milou, Marie en Amber vonden het versieren voornamelijk het leukste.
U zal nu denken, nou dan waren de kinderen daarna wel flink moe, maar niets is minder waar, om 20.45 uur gingen we nog naar een klein stukje bos waar een alternatief dierengeluidenspel gespeeld werd. De kinderen hielpen elkaar daarbij erg goed. Jeen had al snel de klok gevonden en bracht alle kinderen die de klok zochten daar naartoe. Het was een beetje jammer dat de klok zich op een gegeven moment verplaatste.
Daarna waren de kinderen wel moe en gingen lekker naar bed, de oudste twee groepen mochten nog even met zaklampen het veld op en zijn daarna richting de slaapzaal gegaan. Het is nu 23.15 en bijna alle kinderen slapen, wij gaan vergaderen maar kunnen nu al terugkijken op een zeer geslaagde eerste dag! Wat een super lieve kinderen en wat luisteren ze allemaal goed, we hopen dat dit zo blijft. Tot slot Liberty kan haar zaklamp niet vinden, is deze wel mee? (dit moest in het dagverslag van Liberty, want dit is zeer belangrijk). En Jay had vorige week buikpijn, volgens zijn moeder kwam dit door de spanning, hij kwam even melden dat dit zo was, want hij heeft nergens meer last van!
Tot morgen!
